8 Ağustos 2014 Cuma

TUTKU




Gecenin büyülü yüzü Ve senin güzelliğin eşliğinde

Havada her daim taze çiçek kokusu vardı
Tutkuydu, aşktı..
Belkide hataydı
Ama senin yakınlarında olmak harikaydı
Bilmedin sen beni,
Görmedin..
Hatta sesimi hiç duymadın
Oysa ben hep senin etrafında dolandım
Bazen hayaldi, bazende heyecan
Senin yanındayken beni mutlu kılan
                                           NESLİ

1 Ağustos 2014 Cuma

Dostluk - Can Yücel

















DOSTLUK

Dostlar ırmak gibidir
Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya

İnsanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı,
Bulanık bir göl gibi...
Ne kadar uğraşsanız görünmez dibi.
Uzaktan görünüşü çekici, aldatıcı
İçine daldığınızda ne kadar yanıltıcı....
Ne zaman ne geleceğini bilemezsiniz;
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!

İnsanlar vardır; derin bir okyanus...
İlk anda ürkütür, korkutur sizi.
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;
Yanında kendinizi içi boş sanırsınız.

İnsanlar vardır, coşkun bir akarsu...
Yaklaşmaya gelmez, alır sürükler.
Tutunacak yer göstermez beyaz köpükler!
Ne zaman nerede bırakacağı belli olmaz;
Bu tip insanla bir ömür dolmaz.

İnsanlar vardır; sakin akan bir dere...
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.
Yanında olmak başlı başına bir mutluluk.
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.
İnsanlar vardır; çeşit çeşit, tip tip.
Her biri başka bir karaktere sahip.
Görmeli, incelemeli, doğruyu bulmalı.
Her şeyden önemlisi insan, insan olmalı...

İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.
Boşa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her şey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dışı birdir çekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranışı candan...

CAN YÜCEL

18 Şubat 2014 Salı



KIM ÖZLERDI AVUC ICLERININ KOKUSUNU

O kadarda önemli degildir birakip gitmeler,
Arkalarinda doldurulmasi mumkun olmayan bosluklar
birakmasalardi eger.

Dayanilmasi o kadarda zor degildir, buyuk ayriliklar bile,
En guzel yerde baslatilsaydi eger.

Utanilacak bir sey degildir aglamak,
yurekten suzulup geliyorsa gözyasi eger.

Yuzkizartici bir suc degildir hirsizlik,
calinan birinin kalbiyse eger.

Korkulacak bir yani yoktu asklarin,
insan butun derilerden soyunabilseydi eger

O kadarda yurek burkmazdi alisilmis bir ses,
hic bir zaman duyulmasaydi eger.

Daha cabuk unutulurdu belki su sizdiran sarilmalar,
kara sevdayla sarip sarmalamasalardi eger.

Belirsizlige yelken acardi iri ela gözler zamanla,
Öylesine delice bakmasalardi eger.

Cabuk unutulurdu islak bir öpucugun yakici tadi belkide,
kalp, gögus kafese okadar yuklenmeseydi eger.

Yerini baska seyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin,
son sigara yudum yudum paylasilmasaydi eger.

Duslere bile kar yagmazdi hic bir zaman, meydan
savaslarinda korkular,
Asklari agir yaralamasaydi eger.

Su gibi akip gecerdi hic gecmeyecekmis gibi duran zaman,
beklemeye degecek olan gelecekse sonunda eger.

Rengi bile solardi duslerdeki saclarin zamanla,
Tanimsiz kokulari yastiklara yapisip kalmasaydi eger.

O buyuk, o görkemli son, ölum bile anlamini yitirirdi,
son umit isigida sönmemis olsaydi eger.

Bu kadarda isitmazdi belkide bahar gunesleri,
her kaybedisin ardindan hayat yeniden baslamasaydi eger.

Anilarda kalirdi belkide zamanla ince bel,
namussuz cay ince
Sen gittikten sonra yanliz kalacagim. Yanliz kalmaktan
korkmuyorumda,
Ya canim ellerini tutmak isterse.

Evet sevgili, Kim özlerdi avuc iclerinin ter kokusunu,
kim uzanmak isterdi ince parmaklarina,
mazilerde görkemli bir yasanmasliga taniklik etmis,
olmasalardi eger.

Can Yücel

Charlotte Kuralı



> Mina Urgan demiş ki; "Ben sahip olduklarımın tadını çıkarmayı öğrendim
> hayatta. Sahip olamadıklarımın ve olamayacaklarımın acısına ise ayıracak
> zamanım yok. Hayat çok kısa."
>
> ... daha çok şeye ihtiyaç duymak değil, varolanla yetinebilmeyi başarmak
> onemli olan...
>
> Charlotte kuralı
>
>
> Charlotte, Paris'te yaşayan çok güzel bir kızdır. O kadar güzeldir ki,
> saçları şelaleler gibi omuzlarından kollarına dökülür. Boyu upuzun,
> bacakları upuzundur. Bir reklam ajansında, müşteri temsilcisi olarak
> çalışır. İyi para kazanır. Ailesi de çok varlıklıdır hatta. Ben
> Charlotte'u
> geçen hafta Paris'te tanıdım. Bu bilgileri almanız, kuralı sorgulamamanız
> açısından önemli.
>
> Paris'te, bir arkadaşım beni Charlotte'un evine davet etti. Bilirsiniz,
> insanlar birbirlerinin hayatını merak eder, fark etmeden ve ettirmeden
> incelerler. Hatta benim en sevdiğim şeylerden biri, sokakta, perdeleri
> sonuna kadar açık evlere ve orada yaşananlara şahit olmaktır. İnsanın içi,
> insanlığa ısınır. Dersin ki, "Oh.... Üç aşağı beş yukarı aynı şeyler
> işte!"
> Ben de, böyle gözlerle incelemeye başladım biraz önce tanıdığım bu güzel
> Fransız kızın hayatını. Herkesin evinden yola çıkıp, kendisine varmak
> mümkün.
>
> Fakat bu evde bir tuhaflık vardı. Her şeyden çok az vardı bu evde..
> Gerektiği kadar. Mesela, bir şampuan bir sabun. Minnacık bir dolap. İçinde
> birkaç elbise kazak. Altı yedi ayakkabı. İki dvd. Beş cd. Ipod. Dört
> bardak,
> birkaç tabak. Birkaç mum. En fazla on tane kitap. Hiç ruj yok!
> Çantasındaymış. Zaten lipstick o da... Hayatta bazen, şaşakalırsın ya.
> Başa
> dönersin ya. Bir yerde bir hesaba, olmazsa olmaz diye eklediğin bir kalem
> birdenbire, tek bir örnekle, kendini siler ya. Öyle oldu bana.
> Gözlerindeki
> silik eyeliner dışında, süsü de yok bu kızın. Peki bu kız nasıl böyle kız
> oldu? Nasıl böyle sade kaldı? Kadın oldu? Dışarıda bu kadar az şeyle, içi
> çok oldu? Anlayamadım. Çözemedim. Sadelik.. Beni şaşırtan şey, modellik
> yapacak kadar güzel ve havalı, aynı zamanda varlıklı bir kızın bu hayat
> seçimi. Olağanüstü... Kendi hayatım, arı kovanı gibi başımda vızıldamaya
> başladı. Paris sokaklarında beni takip edip durdu bu arılar. Tek çöp bir
> şey
> alamadım. Hep sordum: buna gerçekten ihtiyacım var mı? Buna benzer, aynı
> işi
> gören bir şeyim var mı?... Koca koca alışveriş merkezleri, bizi kandırmak
> için birbirleriyle iddiaya girmiş ahtapotlar gibi gelmeye başladı. Kaçtım,
> kaçtım, saklandım.
>
> Sahip olduklarımın, yarısından fazlasına ihtiyacım yoktu. Hayatı
> ağırlaştıran şey, seçim çokluğu. Az şey kadar güzeli yok. Gereği yok.
> Sonumuz belli.
>
>
> Banyoda bütün ürünler, dopdolu şişelerle birbirlerini köpürtürken, hiç
> giymediğimiz kazaklar lüzumsuzca dizilmiş t-shirt'lere dolapta el şakası
> yaparken, hiç açılmamış kitaplar kendi kendilerine konuşurken... Biz orada
> olmayacağız. Üstelik onlar da, boşu boşuna bizden başka kimsenin olmamış
> olacak.
>
>
> Anladınız değil mi Charlotte kuralını?
>
>
> Ben de sözü geçenlerde yakın bir arkadaşımdan duyduğum ve çok sevdiğim bir
> sözle bitireyim.
>
> "Zenginlik çok şeye sahip olmak değil az şeye ihtiyaç duymaktır."

27 Kasım 2013 Çarşamba

KAR TANELERİ





Kapkara bir gecenin ardından

Aydınlık bir kış sabahı

Beyaz kelebekler misali uçuşan kar taneleri

Hep gülümsetir beni

Birilerinin umududur belki

Beklide birilerinin hayali

Sağa sola kaçışır

Birbirini kovalayan çocuklar gibi

Umuttur,

Hayaldir

Beklide aşkın en saf hali

Yüreğimizi kıpır kıpır yapan duygular misali


NESLİ..

2 Ekim 2013 Çarşamba

ÖZLEM



Dışarıda yağmur, aklımda sen
Daldım gittim uzaklara seni düşünürken
Penceremin buğulu camına yazdım adını
Her düşen damla yaydı sevdamızı
Gurbet çok zor, ayrılık çok acı
Gönlüm senin yanında herşeye razı

                                                                                             Nesli..

3 Eylül 2013 Salı

Boşver be yaşı başı - Can YÜCEL

Boşver be yaşı başı!
Gönlün ne kadar genç ondan haber ver?
Şöyle atıp koyu grileri, siyahları sabahtan
sarı bir kaşkol atabiliyor musun boynuna, ondan haber ver?

Koyma bir kenara yüreğini, aç kapılarını,
Gelene geçene yol verme girsin içeri diye,
Ama gömme başını toprağa bir çift güzel göz uğruna
Bilirim yine yeşerecek bir çiçek bulursun bir dalda,
Ama aklını kaybedecek kadar bir aşk varsa avuçlarında,
bırak aksın yollarına...

Yağ geç, yık geç
Kimse, kimse inanmazsa inanmasın,
Sen inan yüreğine
Hem ona geçmezse kime geçer sözün...
Büyü büyü...
Bak ellerin ayakların kocaman,
aklın da maşallah yerinde,
E ne diye tutarsın yüreğini uçmasın diye!

Akıllı ol, yüreğin gelir peşinden
boşver yaşı başı,
Aşk var mı aşk, ondan haber ver?
Takılmışın yüzündeki, gözündeki çizgilere
o çizgilerin yüreğine neler kazıdğını düşün,
Atmak mı istiyorsun kendini dereye soğuk bir kış günü?
Öl gitsin…
Parayı pulu savurup
bir balıkçı köyünde balık mı tutmak istediğin?
Savrul gitsin...

Boşver be yaşı başı,
kim tutar seni kim,
Kendi yüreğinden başka?
Aklını al da öyle git…
İster bir duvara, ister bir odaya, kıra, bayıra vur da git

Dert etme ellerini, onlar da gelir seninle birlikte bırakmadıkça birine
O biri de gelir, gerçekten istediğin oysa,
Seveceksen ve öleceksen uğruna…

Yaşa be yaşa da öyle git, gireceksen toprağa
Yaş 70′e gelse bile, hayat daha bitmemiş,
Sen mi biteceksin?
Çekeceksen bile bayrağı,
yaşadım ulan dibine kadar diyemeyecek misin?
 
Can Yücel